کندوان
آنچه باید بدانید[ویرایش]
کندوان یکی از روستاهای استان آذربایجان شرقی است که در دهستان سهند بخش مرکزی شهرستان اسکو واقع شدهاست. این روستا دارای جاذبههای گردشگری فراوانیاست که بهدلیل شکل خانههای آن که بهمانند کندوی عسل در دل کوه کنده شدهاند است. این روستا در ۱۸ کیلومتری شهر اسکو واقع میباشد.
معماری[ویرایش]
معماری بومی روستای کندوان معماری صخرهای میباشد، این روستا به سبب ویژگی معماری صخرهای و بافت مخصوص آن در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است. کندوان یکی از سه روستای صخرهای جهان است که این موجب جذابیت بینظیر آن شده است. معماری روستای کندوان و جاری بودن زندگی مردم در قالب بافت قدیمی آن یک استثنا در دنیا به حساب میآید. چرا که دیگر در کاپادوکیه ترکیه و داکوتا آمریکا (هر دو دارای معماری صخرهای هستند) کسی زندگی نمیکند.
در حقیقت آنچه به کندوان هویت باستانی و تاریخی داده است، وجود ۱۱۷ خانواده و منزل مسکونی درون تودههای مخروطی و هرمی شکل صخرههاست. میتوان گفت وجه تسمیه کندوان به خاطر خانههای کندویی شکلی است که در دل این صخرههای مخروطی قرار گرفتهاند.[۱]
فقط یک موضوع بسیار در کنار خانه های سنگی توجه هر مسافر و توریست را جلب میکند وآن اجازه ساخت خانه های بسیار بد ترکیب آجریست که موجب تغییر بافت این شهر افسانه ای شده است.
ورود[ویرایش]
ماشین[ویرایش]
در حال حاضر ماشین تنها راه ورود به کندوان می باشد.شما به راحتی میتوانید از بزرگراه کناری تبریز به شهر جدید سهند و از آنجا وارد اسکو وکمی بعد به کندوان برسید. راه های ورودی به کندوان در فصول سرد و برفی دارای یخبندان و برف می باشد و لازم است در حین حرکت از امنیت ماشین مطمئن شوید.
امکانات و اماکن دیگر[ویرایش]
مواد غذایی[ویرایش]
بیشتر آبگوشت و کباب کوبیده در قهوه خانه ها و غذاخوری های آن یافت میشود.
- رستوران ملل کندوان اسکو
صنایع دستی[ویرایش]
وضعیت آب و هوایی[ویرایش]
آب و هوای خنک و کوهستانی آن،در تابستان بسیار دلچسب می باشد.
هتل ها[ویرایش]
- سوئیت صخره ای قارنافا، انتهای محله آغاجاباسی، بام کندوان (روستای گردشگری کندوان)، ☎ +۹۸ ۹۳۵ ۴۳۲۰۳۱۴. دارای محوطه ای باز و چشم انداز بی نظیر
- هتل صخرهای لاله. این هتل ۵ ستاره یکی از سه هتل صخرهای در دنیا به شمار میآید
- هتل قصر اسکو، خیابان ورزش (خیابان شهید بهشتی).
مساجد[ویرایش]
- ↑ درآمدی برشناخت معماری روستایی ایران، تألیف دکتر اکبر زرگر، انتشارات دانشگاه شهید بهشتی، ۱۳۷۸