علامی آثار خود را به زبان فارسی می‌نوشت و نثر او پُرآرایه‌است و در آنها عبارات و ترکیبات پارسی به زیبایی بکار رفته‌اند. وی به زبان‌های فارسی، عربی، و سانسکریت مسلط بود و در سرودن شعر به‌ویژه غزل و قصیده و مثنوی تبحر داشت.
بزرگترین دستاورد ادبی ماندگار ابوالفضل کتاب اکبرنامه است که تاریخ‌نگاری رسمی حکمرانی اکبر شاه می‌باشد که در سه جلد تحریر شده و جلد سوم آن به نام آیین اکبری شناخته می‌شود؛ و در میان بسیاری از آثار او نوعی ترجمه فارسی از انجیل به چشم می‌خورد. بسیاری از نویسندگان پس از او در تقلید شیوه او کوشیده‌اند.
حمد قاسم بن حاج محمد کاشانی (متخلص به سروری)
سده یازدهم هجری
سروری با مطالعهٔ ۱۶ نسخه از فرهنگ‌های گوناگون فارسی- عربی (و برعکس) و حذف واژه‌های عربی و افزودن شواهد شعری از شعرهای بزرگان شعر فارسی فرهنگ مجمع‌الفرس را در سال ۱۰۰۸ ق. تألیف کرد.
فرهنگ مجمع‌الفرس
فریده رازی
(معاصر)
ادبدان
فرهنگ واژه‌های فارسی سره کتابی است که در آن به معرفی واژه‌های فارسی‌ای که در گذشته به‌طور متداول در ادبیات نوشتاری و در فرهنگ‌های قدیم فارسی استفاده می‌شده ولی به‌تدریج جای خود را به واژه‌های عربی داده‌اند، پرداخته‌است. این واژه‌ها کاربرد کمتری در زبان گفتاری و نوشتاری پیدا کرده‌اند.
ابوالحسن نجفی (۱۳۰۸ در نجف – ۲ بهمن ۱۳۹۴ در تهران)
(معاصر)
استاد نجفی زبان‌شناس و مترجم ایرانی بود، وی تحصیلات خود را تا مقطع فوق‌لیسانس در رشتهٔ زبان‌شناسی در دانشگاه سوربن پاریس ادامه داد. سره‌نویسی زبان فارسی در دوران معاصر مدیون زحمات طولانی و مستمر این استاد بزرگ است. سایه آثار و خدمات ایشان تا سال‌ها بر سر زبان و ادبیات فارسی خواهد بود
غ‍ل‍ط ن‍ن‍وی‍س‍ی‍م: فرهنگ دش‍واری‍ه‍ای زبان فارسی (۱۳۶۶)، فرهنگ فارسی عامیانه (۱۳۷۸)
پروفسور کزازی یا جلال‌الدین کزازی
(معاصر)
او از چهره‌های ماندگار فرهنگ و ادب ایران در پنجمین همایش چهره‌های ماندگار به سال ۱۳۸۴ است. وی مشهور به بهره‌گیری از واژه‌های پارسی سره در نوشته‌ها و گفتار خود است. کزازی، عضو هیئت امنای بنیاد فردوسی است.
