شهرستان خوی
شهرستان خوی در استان آذربایجان غربی قرار دارد.
آنچه باید بدانید
[ویرایش]واردشدن
[ویرایش]گردش در شهر
[ویرایش]دیدنی‌ها
[ویرایش]کول تپه (تپه خاکستری یا تپه گوهران)
این تپه در شرق روستای گوهران بین زمینه‌های زراعی واقع شده است. شاید کهن‌ترین آثار باقیمانده از ساکنان قدیم دشت خوی «کول تپه‌ها» باشد که تا پنجاه سال پیش دو تپه در خوی در کنار روستای گوهران و تازه‌کند دیده می‌شود که کول تپه یعنی تپه خاکستر نامیده می‌شود.
کول یا گول در زبان پهلوی به معنی آتش بوده و تعبیرات گلخن و گر گرفتن آتش در زبان فارسی از این واژه پهلوی به جای مانده است، بعضی محققان حدس زده‌اند که این تپه‌ها بازمانده از خاکستر هیزم‌هایی است که در آتشکده می‌سوخت چراکه در دیگر جاهای ایران در نزدیک آتشکده‌های بزرگ معروف چنین تپه‌هایی نیست. آنچه از تپه فعلی گوهران باقی است هم لایه‌های سوخته و هم آثار معماری خشتی و گلی است که در اکثر نقاط تپه به وضوح مشاهده می‌گردد و همچنین از تعدد سفالها که با احتمال قوی مربوط به دوره‌های ماد و هخامنشی است، به صراحت می‌توان اظهار کرد که این تپه‌های منحصر بفرد در ایران است.
کلیسای فنایی خوی
این کلیسا در خوی در روستای فنایی از توابع بخش قره‌سو قرار دارد. این کلیسا (بنا) توسط هیأت ایتالیایی در ردیف آثار متعلق به قرن 18 میلادی معرفی شده تصرفات انجام شده در بنای کلیسا که ضمن انجام فعالیتهای پژوهشی و مرمتی در کلیسا بچشم می‌خورد یک مورد حفاری غیرمجاز در جلوی محراب کلیسا و همچنین تخریب سنگهای ساختمان کلیسا توسط مردم محل بوده است.
کلیسای مهلذان خوی
کلیسای مهلذان در 17 کیلومتری خوی و به فاصله 800 متری از جاده آسفالته خوی-تبریز در روستایی به همین نام قرار گرفته است و در حال حاضر در میان مزارع و باغات محصور می‌باشد.
هیئت کلی کلیسای مهلذان در وضعیت موجود که بصورت نیمه مخروبه می‌باشد فاقد هر نوع سنگ نوشته و تزئینات می‌باشد. بدین جهت قدمت آن را بطور مشخص نمی‌توان تشخیص داد ولی با نتیجه به فرم ساختمان و شیوه معماری بکار رفته و مقایسه با بناهای همزمان قدمت آن به احتمال زیاد مربوط به دوره مغول می باشد.
فرم پلان کلیسا مشابه پلان کلیساهای ارامنه می‌باشد. مصالح بکار رفته از قسمت پی تا شروع گنبد از سنگ و گنبد آن از آجر انتخاب گردیده است. جبهه خارجی ساده ولی جبهه داخلی بنا دارای اندود گچ می‌باشد. بر روی گچکاری قسمت محراب کلیسا بقایای نقاشیهایی شامل داستانهای مذهبی دیده می‌شود که به علت متروک بودن بنا اکثر آنها ریزش نموده است.
تپه های تاریخی خوی
(تپه سه دختر، تپه گوزیلانن،گل تپه، تپه دوزداغی (کل تپه)، تپه پاوار، تپه سنجد، تپه سنجد، تپه آلباتان، تپه پیرکندی، تپه آلبانی، گل تپه خان دیزج، تپه علمدار، گل تپه وار (قرل تپه)، قره‌گوش علیا، تپه و غار دیپ میرگوش، تپه و آثار دمرخ، تپه کوراوغلی، تپه خرگوش، خواجه تخت عیمان،تپه قزل داش، گل تپه آغداش، قزل تپه، تپه دالجا، تپه و بقایای آثار ولتاس، تپه درمان دره، تپه قدیمی براق، تپه لپک، تپه هندوان، تپه قریس، کول تپه آغباش، تپه بدلان، تپه بدل آباد (علمدار)، ساری تپه، تپه و آثار آغلیندره‌سی، تپه کردینی، تپه گدردیگ، تپه گرگان بابا، تپه کورطس، تپه قشلاق (اجاق) حومه خوی، تپه آباطی، تپه سردفر، تپه قالی زیارت، تپه لپک، تپه یزدیکان، تپه محمد خلیفه، تپه گوهران، تپه بابکان، تپه آغشلو (آخشیلی)، تپه دوه گوز، تپه باغدرق، تپه بویلاش، تپه خاکمردان خوی)
قلعه‌های باستانی خوی
قلعه کوراوغلی (صفویه) قلعه سنگی دیزج، قلعه دیده‌بانی، قلعه مال کافری، قلعه سیدتاج‌الدین، قلعه عثمانی خوی
حمام‌های قدیمی
در شهر خوی حمام‌های قدیمی زیادی من جمله حمام محمد بیگ، حمام امامزاده و حمام اتحادیه وجوددارد که همگی متعلق به دوران قاجاریه هستند اما متأسفانه تاکنون در مورد هیچکدام از حمام‌های فوق‌الذکر گزارشی از طرف میراث فرهنگی ارائه نشده است و هیچ یک از حمام‌های به ثبت نرسیده‌اند.
