تنب بزرگ
تنب بزرگ
تنب بزرگ از جزایر ایرانی نظامی خلیج فارس است.
آنچه باید بدانید[ویرایش]
جغرافیا[ویرایش]
این جزیره در فاصله ۲۲٫۵ کیلومتری (۱۴ مایلی) از نیمروز باختری جزیره قشم، در فاصله ۱۵۶ کیلومتری (۹۷ مایلی) از شهر بندرعباس، مرکز استان هرمزگان و در فاصله ۴۳٫۵ کیلومتری (۲۷ مایلی) از اَپاختر خاوری جزیره ابوموسی واقع شده‌است. طول و عرض آن ۹/۳ در ۷۵/۳ کیلومتر ومساحت آن ۳/۱۰ کیلومتر مربع می‌باشد و مرتفع‌ترین نقطه جزیره تنب بزرگ ۵۳ متر از سطح دریا ارتفاع دارد.
این جزیره میان َ۳۴ ْ۵۵ و َ۲۸ ْ۵۵ طول باختری و َ۳۰ ْ۲۶ و َ۳۴ ْ۲۶ عرض اَپاختری ، و در ۳۱ کیلومتری نیمروز (جنوب) جزیره قشم واقع است و این کوتاهترین فاصله جزیره تنب با خاک اصلی ایران است. فاصله این جزیره از بندر لنگه کمتر از ۵۰ کیلومتر و از جزیره ابوموسی حدود ۵۳ کیلومتر است.
مالکیت[ویرایش]
"تجدید حاکمیت ایران بر لنگه در سال ۱۸۸۷م/۱۳۰۵ ه ق، و تحقیقات احمد خان دریابیگی و ارسال این موارد به دربار ناصر الدین شاه و صدر اعظم او - امین السلطان از دیدگاه مقامات انگلیسی یک شوک سیاسی بود. نماینده سیاسی که مخفیانه از این نامه اطلاع یافته بود، آن را برای وزیر مختار انگلستان در تهران فرستاد. ظاهراً این نخستین سندی است که ایران رسماً بر حاکمیت دیرین خود بر جزایر تاکید نموده و به دست مقامات انگلیسی رسیده‌است. این نامه مقامات انگلیسی را نسبت به آینده موقعیت خود در خلیج فارس نگران نمود. همزمان، پرچم ایران بر سیری بر افراشته شد. شارجه نیز حضور نیروهای ایرانی در این جزیره را مورد اعتراض قرار داد. این اعتراض با در خواست انگلستان از ایران مبنی بر پایین آوردن پرچم خود از این جزیره همراه بود. اما انگلستان در سال ۱۸۸۸م/۱۳۰۵ ه ق موقعیت ایران در سیری را به رسمیت شناخت و نسبت به اعلامیه ایران که جزایر چهارگانه را جزئی از سرزمین خود دانسته بود اعتراضی ننمود. وزیر مختار انگلستان در تهران نیز در ژوئیه همان سال موضع ایران را پذیرفت و به علاوه نسخه‌ای از نقشه ۱۸۸۶ م/۱۳۰۳ه ق، شعبه اطلاعات وزارت جنگ انگلستان که در آن جزایر مذکور به رنگ خاک ایران بود را به شاه داد.[۱۳]شاه در جواب او گفت که این نقشه مانع از بحث ما به نفع شیوخ متصالح است. این نقشه در سال ۱۸۹۱ م/۱۳۰۸ ه ق تجدید چاپ شد. در سال‌های ۱۸۹۲ م/ ۱۳۰۹ ه ق و ۱۸۹۷ م/۱۳۱۴ه ق به دستور لرد کرزن نقشه‌هایی از ایران تهیه شد و در این موارد نیز جزایر مذکور جزئی از خاک ایران هستند."[
مناطق مسکونی[ویرایش]
در قسمت‌های نیمروز باختری این جزیره و در نزدیکی سواحل آن خانه‌های مسکونی از راه چندین خیابان و جاده به هم پیوسته‌اند که به آن شهرک گفته می‌شود. شهرک محل اقامت خانواده‌های نظامیان ایرانی مستقر در جزیره‌است. هم چنین در این شهرک بخش های تجاری و فروشگاه نیز وجود دارد. این جزیره دارای موج شکن و لنگر گاه نسبتاً بزرگی است.
مردم بومی این جزیره در گذشته از صید و ماهی گیری و مروارید گذران زندگی می‌کردند، اما با توجه به شرایط حساس منطقه و ادعاهای امارات در مورد مالکیت این جزیره، تنب بزرگ اکنون یک جزیره کاملاً نظامی می‌باشد. و یگان‌هایی از ارتش ایران و سپاه پاسداران در آن جا مستقر هستند.
جغرافیای انسانی[ویرایش]
جمعیت این جزیره ۳۵۰ نفر در ۱۳۹۰ است. اغلب مردم اندک این جزیره به کار در سپاه پاسداران مشغول هستند.
