افغانستان

از ویکی‌سفر، راهنمای آزاد سفر
آسیا > آسیای مرکزی > افغانستان
افغانستان

پایتخت کابل
واحدپول افغانی (AFN)
1 AFN = 0.0116 EUR
جمعیت ۳۷٬۴۶۶٬۴۱۴ (2021)
برق ۲۴۰ ولت / ۵۰ هرتز (یوروپلاگ، AC power plugs and sockets: British and related types، شوکو)
کدکشور +93
منطقه زمانی یوتی‌سی ۴:۳۰+، Asia/Kabul
اورژانس 112, 100 (پلیس), 101 (سازمان آتش‌نشانی), 102 (اورژانس پیش‌بیمارستانی)
سمت رانندگی راست
ویرایش در ویکی‌داده
Travel Warning هشدار:

سفر به افغانستان به ویژه برای اتباع کشورهای اروپایی خطرناک است اما به دلیل روابطی که بین دو کشور همسایه ایران و افغانستان همیشه وجود داشته اتباع ایرانی و به ویژه افغانی‌های ساکن ایران می‌توانند با امنیت ییشتری به افغانستان سفر کنند.

با این حال سفرها باید با دقت برنامه‌ریزی شوند. مسافران باید در تمام مدت اقامت خود از آخرین وضعیت امنیتی آگاه باشند. شایان ذکر است به دلیل حضور مهاجرهای افغانی در سال‌های طولانی در ایران، بسیاری از مردم این کشور به ایرانی‌ها بسیار احترام می‌گذارند و رفتار مهمان‌نوازانه‌ای با آن‌ها دارند.

افغانستان کشوری کوهستانی در قلب آسیا است و دره‌های بسیاری دارد. از غرب با ایران، از جنوب با پاکستان، از شمال با تاجیکستان، ازبکستان و ترکمنستان همسایه است. این کشور از شمال شرقی، مرز کوتاهی با چین دارد.

در ۲٬۰۰۰ سال گذشته فرمانروایان بسیاری در افغانستان حکمرانی کرده‌اند. با این حال در ۳۰ سال گذشته افغانستان درگیر جنگ‌های سنگینی بوده است (جنگ با شوروی که از سال ۱۹۷۹ آغاز و در ۱۹۷۹ پایان یافت؛ جنگ برای بیرون راندن طالبان که از ۲۰۰۱ آغاز و به دنبال آن تهاجم ناتو). افغانستان از نظر اقتصادی در مقایسه با سایر کشورهای جهان یک کشور ضعیف به شمار می‌آید. هم اکنون سرتاسر این کشور در حال بازسازی است.

مهمترین شهرهای افغانستان، کابل، هرات، قندهار، مزار شریف و جلال‌آباد است. باشندگان این کشور به زبان پشتو و دری سخن می‌گویند.

آنچه باید بدانید[ویرایش]

افغانستان از اهمیت استراتژیک زیادی برخوردار است، زیرا میان منطقه خاورمیانه، آسیای میانه و شبه قاره هند قرار گرفته است و راه قدیمی ابریشم از خاک آن می‌گذرد به همین دلیل برسر تصرف آن جنگ‌های زیادی روی داده است، به رغم آنکه بخش‌های گسترده‌ای از این کشور را کوهستان‌ها و راه‌های سخت گذر تشکیل می‌دهد.

مردی افغان که یک قالین در دست دارد

بسیاری از پناهجویان افغان در کشورهای همجوار و اروپایی پناهنده هستند. بر اثر وقوع جنگ داخلی در کشور پس از سال ۱۹۸۰ م حدود ۵ یا ۶ میلیون نفر از اهالی کشور، به دو کشور پاکستان و ایران حتی اروپا و آمریکا و استرالیا مهاجرت کرده‌اند.

در زمان حکومت طالبان، پخش تلویزیون در افغانستان ممنوع شده بود اما امروزه شبکه‌های رادیویی و تلویزیونی فراوانی در این کشور وجود دارند. چند نمونه از روزنامه‌های دولتی افغانستان عبارتند از انیس (به زبان فارسی)، هیواد (به زبان پشتو)، اصلاح (به زبان فارسی و پشتو)، کابل تایمز (به زبان انگلیسی)، اتفاق اسلام (به زبان فارسی در هرات). شبکه‌های تلویزیونی افغانستان عبارتند از تلویزیون ملی افغانستان (دولتی)، تلویزیون بلخ، تلویزیون هرات، آیینه (غیردولتی)، تلویزیون طلوع (غیردولتی سراسری)، تلویزیون آریانا (غیردولتی سراسری و ماهواره‌ای)، تلویزیون افغان.

زبان رسمی افغانستان دری و پشتو می‌باشد. دری همان فارسی است. تقریباً تمام مردم افغانستان با زبان دری آشنایی دارند و لهجه‌های هراتی، کابلی، بلخی و هزاره گی مهمترین لهجه‌های زبان دری در این کشور هستند.

در آگوست ۲۰۲۱ اشرف غنی احمد زی رئیس جمهور افغانستان از کشور بیرون رفت و طالبان کشور را اشغال کردند.

آب و هوا[ویرایش]

در ارتفاعات مرکزی افغانستان برای بیشتر فصل زمستان، دمای هوای زیر صفر است و در ارتفاع‌های بالا، برف بسیار رایج است. در فصل تابستان در ارتفاع‌های پایین (مثل جلال‌آباد و مزار شریف) دمای هوا از ۴۵ درجه سانتی‌گراد هم فراتر می‌رود. در کابل دمای هوا در تابستان نزدیک به ۳۵ و در زمستان نزدیک به صفر درجه سانتی‌گراد می‌شود. خوشایندترین هوا در کابل مربوط به ماه‌های آپریل، می و سپتمبر است.

مردم[ویرایش]

افغانستان کشوری است که اقوام مختلف نظیر تاجیک، هزاره، ایماق، پشتون، بلوچ، ازبک، ... در آنجا کنار هم زندگی می‌کنند. پیوندهای قومی و قبیله‌ای در افغانستان بسیار قوی است. قوم بلوچ هنوز به صورت ابتدایی زندگی می‌کنند. آن‌ها قالین‌های ساده و زیبایی می‌بافند. هزاره‌ها در کوهستان مرکزی زندگی می‌کنند و از سایر اقوام افغانستان ظاهری آسیایی‌تر دارند.

دو زبان اصلی در افغاستان دری (فارسی) و پشتو است. دری در شمال، باختر و مرکز افغانستان تکلم می‌شود. تقریباً ۱۱ فیصد مردم افغانستان زبان اولشان یکی از زبان‌های ترکی ازبکی یا ترکمنی است. زبان پشتو بیشتر در مناطق جنوب و جنوب شرقی تکلم می‌شود.

مناطق[ویرایش]

در افغانستان تقسیمات کشوری بر اساس ولایت (استان) می‌باشد. هر کدام از ولایت‌ها از چند ولسوالی (شهرستان) تشکیل می‌شود. هر ولسوالی دارای شهرها و روستاهایی می‌باشد.

جمهوری اسلامی افغانستان از ۳۴ ولایت (استان) تشکیل شده است.

غرب افغانستان
بزرگ‌ترین شهر در باختر افغانستان هرات نام دارد
شرق افغانستان
مهم‌ترین نقطه ورود مسافران شهر کابل است
شمال غرب افغانستان
منطقه‌ای ازبک‌نشین که مهمترین شهر آن مزار شریف است
شمال شرق افغانستان
قندوز مهمترین شهر در این منطقه است
جنوب افغانستان
در این منطقه مهمترین شهر قندهار است


شهرها[ویرایش]

  • کابل - در خاور افغانستان قرار دارد و پایتخت کشور است.
  • هرات: در باختر افغانستان، قرار دارد و مهمترین شهر صنعتی و فرهنگی افغانستان است.
  • بامیان: مجسمه‌های به جا مانده از بوداییان. سازه‌های بلند این مجسمه‌ها، زمانی یکی از عجایب جهان به شمار می‌آمد.
  • غزنی: در جنوب خاوری، بین کابل و قندهار. غزنی در زمان حکومت سلطان محود غزنوی، پایتخت غزنویان بوده است.
  • قندهار: شهری در جنوب افغانستان که دارای انار مرغوبی است.
  • مزار شریف: محلی که مسجد فیروزه‌ای با کاشیکاری‌های بی‌نظیر در آن واقع شده است و نقطه‌ای است برای رفتن به ازبکستان.
  • قندوز: یک شهر مهم در شمال خاوری که نقطه گذری به تاجیکستان می‌باشد.

مقصدهای دیگر[ویرایش]

پارک ملی بند امیر
  • پارک ملی بند امیر: در حومه بامیان پارکی با ۵ دریاچه زیبا و بزرگ وجود دارد، که شفافیت آن خیره کننده بوده و توریست های زیادی را به خود جذب میکند و اخیرا پیست اسکی برای تفریح بیشتر در این ولایت ایجاد شده است.
  • دره پنج‌شیر: مکانی بسیار زیبا و مفرح برای پیاده‌روی که به مسیر انجمن که مسیری بسیار معروف است ختم می شود.
  • مناره جام: در مسیر هرات به کابل در ولایت غور
  • گذرگاه سالنگ: یک گذرگاه کوهستانی در کابل است که این شهر را از طریق تونل به شمال افغانستان متصل می‌کند.
  • دشت شمالی نام دشت سرسبزی است در شمال کابل، این دشت درختان پرباری دارد که نیاز غذایی افغانستان مرکزی را تأمین می‌کند. طالبان سیستم آبیاری این دشت را تخریب کرده‌اند که اکنون در دست تعمیر می‌باشد.

ورود[ویرایش]

با طیاره [هواپیما][ویرایش]

میدان هوایی بین‌ المللی کابل (کود یاتا:KBL) در کابل مهمترین نقطه ورودی به کشور افغانستان است. در اواخر سال ۲۰۰۸ تنها پایانه این میدان هوایی که کار میکرد ولی قدیمی شده بود، مورد تجدید قرار گرفت و اکنون از آن برای پروازهای داخلی استفاده می‌شود. پایانه دیگر که نوساز است و توسط جاپانی ها ساخته شده است، برای پروازهای بین‌المللی استفاده می‌شود.

خط هوایی آریانا افغان با ناوگان کوچکی شامل ۱۴ ایرباس و بویینگ (به علاوه تعدادی آنتونف) مشغول فعالیت است. پروازهای روزانه از مبداء دبی و پروازهای دوره‌ یی از تهران، فرانکفورت، باکو، اسلام‌آباد، دهلی و استانبول انجام می‌پذیرد.

خط Air Arabia چهار بار در هفته از مبداء شارجه پرواز می‌کند. خط هوایی بین‌ المللی پاکستان (PIA) چهار بار در هفته از اسلام‌آباد و یک بار در هفته از پیشاور به مقصد کابل پرواز دارد.

خط Air India هر هفته شش پرواز از دهلی به کابل انجام میدهد. ترکیش ایرلاینز نیز از سال ۲۰۱۱ پروازهایش را بین کابل و استانبول انجام میدهد.

با قطار[ویرایش]

به دلیل کوهستانی بودن و نبود امکانات این کشور هنوز حمل و نقل ریلی،احداث نشده است.

با ماشین [موتر][ویرایش]

ورودی‌ های مختلفی در کشور افغانستان وجود دارد:

با سرویس[ویرایش]

به طور مرتب سرویس ها بین هرات و مشهد رفت و آمد میکنند. اتوبوس‌هایی نیز بین جلال‌آباد و پیشاور رفت و آمد می‌کنند. پلیس ایران به شدت اتوبوس های افغان را می‌گردند تا با بازرسی از قاچاق مواد مخدر جلوگیری کنند.

گشتن در[ویرایش]

با طیاره [هواپیما][ویرایش]

هواپیما بین کابل و شهرهای بزرگ (هرات، مزار شریف، قندهار) رفت و آمد می‌کند. اگر هوا خوب باشد هر روز پروازها صورت می‌گیرند. پروازها معمولاً قبل از ساعت ۱۱ صبح انجام می‌گیرند و بعد از غروب آفتاب هیچ هواپیمای شهری‌ای پرواز نخواهد داشت.

با قطار[ویرایش]

در حال حاضر این کشور راه‌آهن ندارد اما ازبکستان سعی در ایجاد راه‌ آهن برای افغانستان دارد.

در سال‌های ۱۹۷۰ با حمایت سازمان ملل کار بر پروژه‌ای شاهراه و راه آهن از مسیر ایران به پاکستان آغاز شد. مسیر این پروژه‌ای راه آهن باید از شهر مشهد به هرات – قندهار و چمن می‌رسید، جایی که باید با راه آهن پاکستان وصل می‌شد.

شاه ایران آمادگی کمک به افغانستان را برای بازکردن مسیری را اعلام کرد که کابل را با زاهدان ایران پیوند می‌داد و افغانستان می‌توانست با استفاده از بنادر ایران به دریا راه پیدا کند، با توجه به این که افغانستان با قبول این برنامه پاکستان را دور می‌زد. با وجود این که این پروژه یک پروژه‌ای سودآور بود ولی حتا کار آن آغاز نشد. اثرات جنگ تمام طرح‌ها و برنامه‌ها را مختل کرد.

با سرویس[ویرایش]

شبکه حمل و نقل بین شهرهای افغانستان در حال گسترش است. اتوبوس‌ها برای مسیرهای مختلفی وجود دارد و مینی‌ون (HiAce) و تاکسی (Corolla) در انحصار تویوتا است. اتوبوس های زیادی روزانه از کابل به ولایات دیگر همچون مزار شریف و دیگر ولایات رفت و آمد می کنند.

یک بزرگراه جدید در مسیر کابل به مزار شریف احداث شده است و از امنیت نسبی برخوردار است.

تاکسی‌ها تاکسی‌متر نصب نکرده‌اند و رنگشان معمولا زرد است.

با مترو[ویرایش]

در کشور افغانستان مترو وجود ندارد.

با موتر [ماشین][ویرایش]

مهمترین شاه‌راه‌های افغانستان عبارتند از: شاهراه آ ۷۷ که غرب به شرق افغانستان را به هم متصل می‌کند (هرات به کابل)، شاهراه آ ۱ که در مسیر آن هرات – قندهار –کابل – جلال آباد قرار دارند، شاهراه آ ۷۶ که در مسیر شهرهای هرات – میمنه –بلخ - مزارشریف- جبل السراج - چاریکار – کابل قرار دارد (شاهراه حلقوی شمال).

مهمترین جاده های افغانستان عبارتند از: جاده دولت آباد (مزار شریف – دولت آباد)؛ جاده غوریان (هرات-زنده جان –غوریان)؛ جاده اسلام قلعه (هرات – گمرک اسلام قلعه) که در مرز ایران قرار دارد.

جاذبه‌ های گردشگری[ویرایش]

زیارتگاه‌ ها و اماکن مذهبی[ویرایش]

در افغانستان زیارتگاه‌ها و اماکن مذهبی زیاد وجود دارد که مهمترین آن زیارت روضه مبارک در شهر مزار شریف است.

  • مسجد کبود، مزار شریف. مسجد کبود در شهر مزار شریف در افغانستان بارگاهی است که حنفی مذهب‌ها بر این باورند که علی بن ابی‌طالب در آن‌جا مدفون است. البته به اعتقاد غالب مسلمانان، پیکر علی بن ابی‌طالب (امیرالمؤمنین) در نجف و در کشور عراق قرار دارد. بارگاه از کاشی ساخته شده و در میان صحن بزرگی قرار دارند که چهار درب بزرگ دارد. صحن مسجد دارای چهار درب است در چهار سو و روبه‌روی هم، که هر کدام رو به خیابانی گشوده می‌گردد. داخل روضه نیز با ایوانش نقاشی خوبی دارد که به فرمان محمد ظاهر شاه انجام شده و در جلو درب ورودی رواق فراخ سقف‌پوشیده‌ای است که برای مسجد بنا شده است. بعد از سال ۱۹۱۰ به مسجد قبرستانی افزوده‌اند که قبر بسیاری از رهبران سیاسی و دینی در آن جا قرار دارد و همین امر باعث شده تا این مکان توسعه یابد. قابل بازدید برای عموم مردم.
  • آرامگاه تیمورشاه، کابل، تپه مارنجان. آرامگاه تیمورشاه، پسر احمد شاه درانی که پایتخت را از قندهار به کابل آورد در سال ۱۸۷۱ ساخته شد. یک نقطه جذاب شهر، آرامگاه امیر عبدالرحمان، یکی از موثرترین (با نفوذ ترین) حاکمان افغانستان می‌باشد. این آرامگاه در پارک زرنگار، در مرکز شهر اگرچه بارها مرمت شده است، نمونهٔ خوبی از معماری قرن نوزدهم در کابل می‌باشد. این آرامگاه گنبدی آبی با ابهت و نمای مرمر سفید رنگ دارد.

موزیم ها[ویرایش]

  • موزیم ملی افغانستان. موزیم ملی افغانستان یکی از غنی ترین موزیم‌ها در سطح منطقه بشمار می‌رود که هزاران اثر باستانی در طول ادوار مختلف را حفظ و آنرا بصورت قسمی به نمایش می‌گذارد. در سالهای اولیه تاسیس این موزیم که در آن دوران «عجایب خانه» نام داشت، فقط بعضی از آثار تاریخی مثل قرآن‌های خطی، صنایع دستی، آثار برجای مانده از جنگ‌های دوران استقلال و بعضی کتاب‌های کمیاب در آن نگهداری می‌شد. اما این موزیم در سال ۱۹۱۹ م درتعمیر باغ بالا گشایش یافت و آثاری که جمع‌آوری شده بود مشتمل بود بر مجموعه‌های تاریخی – اسلحه باب – البسهٔ زر دوزی خامکدوزی – علم‌های جهاد – نسخ خطی وغیره. درسال ۱۹۲۵ – م این مجموعه به قصرکوتی باغچه (ارگ) انتقال یافت، قصر کوتی باغچه نسبت ضیقی جای جوابگوی نیازمندی‌های موزیم نبوده بار دیگر این مجموعه‌ها درسال ۱۹۳۱ م به تعمیر موجوده واقع دارالامان منتقل گردید.

مناطق تاریخی[ویرایش]

افغانستان دارای مناطق تاریخی زیادی است مانند: بالاحصار کابل، تخت رستم، تندیس‌های بودا در بامیان، قصر دارالامان، طاق بست، آی‌خانم و غیره است.

  • قلعه اختیارالدین (ارگ)، هرات. هیچ توریستی مایل نیست بدون دیدن این قلعه از شهر خارج شود. مکانی بسیار تاریخی و دیدنی است که درین اواخر بازسازی شده است. از هر نفر خارجی مبلغ 50 افغانی برای ورود گرفته میشود توسط دروازه بان که از طرف دولت مقرر شده است و از خود افغانی ها مبلغ20 افغانی اخذ میگردد..
  • بالاحصار کابل، کابل. این دژ یا حصار در حدود سه قرن (از قرن دوم تا پنجم مسیحی) آبادی روی پشته بالاحصار به شکل اثر مذهبی ساخته شده که نظر به شواهد نقاط مجاور می‌توان آن را نیایشگاه بودائی خواند؛ که احتمالاً بعید نیست که شالوده اولین قلعه جنگی در همین زمان بدست یکی از شاهان هپتالی (هون) بوده باشد. تیمورشاه که پایتخت افغانستان را از قندهار به کابل انتقال داد و در بالاحصار کابل جاگزین شدند. تا عصر سلطنت امیر عبدالرحمن خان پایتخت در همانجا بود. بعد از کودتای روسی ۷ ثور ۱۳۵۷ و آغاز مبارزه مردم افغانستان علیه رژیم وابسته به روسیه، یکی از قیام‌های مهم از بالاحصار آغاز گردید؛ که در تاریخ به نام «قیام بالاحصار» مشهور است.
  • قصر دارالامان، کابل.
  • تخت رستم. «تخت رستم» که در ولایت سمنگان در شمال افغانستان قرار دارد، قدمتی بیش از 2500 سال دارد و گفته می‌شود توسط رستم پهلوان ساخته شده و زردشت 10 سال در آنجا زندگی کرده است. این مکان خارق‌العاده در درون سنگی یکپارچه تراشیده شده و باستان شناسان جهان آن را از عجایب معماری عصر بودایی در افغانستان به حساب می‌آورند. در شمال افغانستان در مسیر «پل خمری» و «تاشقرغان» منطقه‌ای به نام «ایبک» یا «سمنگان» وجود دارد که همه ساله در فصل بهار مسافران زیادی به این منطقه خوش آبو هوا سفر و ایام «جشن گل سرخ» را در این منطقه سپری می‌کنند. این منطقه از نظر تاریخی و جغرافیایی موقعیت بسیار مهمی دارد و در دوره‌های گذشته و سال‌های قبل و بعد از اسلام، همواره یکی از مراکز فرهنگی بوده و موقعیت جغرافیایی آن که در مسیر ولایات «بغلان» و «بلخ» قرار دارد، اهمیت آن را بیشتر کرده است.
  • تندیس‌های بودا در بامیان. تندیس‌های عظیم بودا، در دل کوهی در استان بامیان افغانستان ساخته شدند و در کنار مجموعه‌ای از بناهای تاریخی در این محل برای زمانی طولانی از جاذبه‌های اصلی گردشگری در این کشور بودند. تندیس بزرگ با ارتفاع ۵۳ متر صلصال نام داشت و تندیس کوچک‌تر با ۳۵ ارتفاع شمامه نامیده می‌شد. تندیس‌های بودا در بامیان، تا قبل از آنکه در زمان حاکمیت طالبان تخریب شوند، بزرگ‌ترین تندیس‌های بودا و بلندترین مجسمه‌های سنگی در جهان به شمار می‌آمدند. این دو پیکره بزرگ بودا در دل صخره‌های کوهپایه‌های دره تاریخی بامیان در زمان امپراتوری کوشانیان، در سده‌های نخست تا پنجم میلادی، ساخته شدند. طاق‌هایی که این پیکره‌ها را محافظت می‌کرد، با نقاشی‌های رنگی از صورت‌های مردان و زنان بودایی، در حالت‌های ویژه‌ای که هر کدام نمایانگر مفهوم خاصی بودند، زیبایی ویژه‌ای به این پیکره‌ها بخشیده بودند. ین پیکره‌ها بودا را در حال ایستاده نشان می‌دادند؛ در حالی که اکثر تندیس‌های بودا در جهان در حالت خوابیده و یا نشسته ساخته شده‌اند. تندیس‌های بودا با راهروهای متعدد به اتاق‌هایی، که اکنون در دل کوه به صورت مغاره درآمده‌اند، راه داشته‌اند. در این اتاق‌ها، که شمار آنها به صدها و شاید هم بیشتر می‌رسد، راهبان بودایی سرگرم آموزش و نیایش بوده‌اند و به هزاران زایر بودایی، از سرزمین‌های دور و نزدیک، موعظه می‌کردند. این اتاق‌ها با شیوه ویژه‌ای در داخل تپه‌های بامیان کنده شده‌اند و سقف بسیاری از آنها نقاشی شده است. دره بامیان با تمام بناهای تاریخی آن در سال ۲۰۰۳ در فهرست میراث‌های جهانی ثبت شده است. تندیس‌های بودای بامیان که بیش از هزار و پانصد سال سابقه تاریخی داشتند، ۱۱ مارس سال ۲۰۰۱، علی رغم مخالفت شدید جامعه جهانی، در پی دو شبانه روز حمله متواتر و آتشباری سنگین گروه طالبان ویران شدند.
  • گازرگاه شیخ اسماعیل، هرات. محل فعلی دفن خواجه عبدالله انصاری قبلاً جنگلی بوده که خواجه عبدالله انصاری در فصل بهار در آنجا بسر می‌برده و از فضای سبز آن استفاده می‌نمود در همین فصل بهار فوت نموده ودر آنجا دفن گردیده است. باید گفت که در زمان دفن خواجه عبدالله انصاری هیچگونه آثار و نشانی از قبور دیگر یا ساختمانی در نزدیک مدفن پیر هرات وجود نداشته است.

جاذبه‌ های طبیعی[ویرایش]

بندامیر (پارک ملی افغانستان) در بامیان، دره واخان، لعل و سرجنگل و غیره از جمله جاذبه‌های طبیعی افغانستان است.

  • بندامیر (پارک ملی افغانستان) در بامیان، ۷۵ کیلومترهای شمال غرب ولایت بامیان و در ۳۴ کیلومتری ولسوالی یکاولنگ. ساحه پارک ملی بند امیر ۷۵۰۰۰ هکتار زمین را شامل می‌شود. این پارک در میان رشته کوه های هندوکش و بابا قرار دارد. آب کوه‌های مرتفع و برفگیر اطراف به این دریاچه‌ها سرازیر می شود، و با محلول آهک و کلسیم کاربونت مخلوط می شود و جریان آب به شکل شیر آبی از دهانه خروجی در می‌آید. در مرکز پارک ملی بند امیر شش سد کوچک و بزرگ وجود دارد به نام‌های: بند ذوالفقار بند پودینه، بند پنیر، بند هیبت، بند قنبر، و بند غلامان که به طور طبیعی در طول هم قرار دارد. آب هر یک از این سدهای طبیعی به پایین دره خود سرازیر می‌شود که در نتیجه چندین آبشار بسیار زیبا به وجود آورده است.
  • دره پنجشیر. یکی از دره‌های بسیار زیبا و قشنگ هندوکش که مدخل آن به فاصله ۸۰ کیلومتری شمال شهر کابل افتاده است، همین دره سرسبز و خوش آب و هوای پنجشیر است که محاسن طبیعی آن سر زبانها است. دره پنجشیر در دامنه‌های جنوبی هندوکش از (دربند) تا (پریان) یا از (گلبهار) تا کوتل (انجمن) را فراگرفته و خط عمومی آن از شمال شرق به جنوب غرب ممتد است. دره پنجشیر از نقطه نظر تعداد دهکده‌ها و تمرکز جمعیت یکی از بهترین جاهای حکومت کلان شمالی است. اهالی پنجشیر بیشتر سفید چهره و موهای خرمائی و چشمان آبی دارند. بزبان فارسی تکلم می‌کنند و از نقطه نظر علایم فارقه چهره و بدن با باشندگان سایر دره‌های سمت شمالی فرق دارند.
  • دره واخان.

باید انجام نداد

آموزش[ویرایش]

فهرست دانشگاه‌های افغانستان

خرید کردن[ویرایش]

پول[ویرایش]

واحد پول این کشور افغانی است.

سوغات[ویرایش]

قالین و گلیم یکی از مشهورترین سوغات افغانستان است. همچنین انار و انگور قندهار و زعفران هرات هم از جمله مشهورترین سوغاتهای افغانستان اند.

خوردن[ویرایش]

  • قابلی پلو یک غذای سنتی افغان‌هاست که از برنج باریک، گوشت یخنی گوسفند، زردک، کشمش، خسته و پسته تهیه می‌شود. قابلی پلو در سمت شمال افغانستان بیشتر رواج دارد و به طرز متفاوت پخته می‌شود. برنج قابلی پلو ازبکی صاف نمی‌شود و آن را در دیگ‌های چودنی می‌پزند در پختن قابلی ازبکی از روغن کنجد و زغر استفاده می‌شود که مزه و طعم خاص دارد.
  • شوربای افغانی: در افغانستان شوربا را خیلی لذیذ از گوشت گوسفند، کلهٔ گوسفند، گوشت مرغ، استخوان حیوانات مانند گاو و گوسفند، گوشت لاندی، گوشت قاق لاندی، گوشت قاق گوشت گاو و ترکاری‌های تازه و حبوبات و کله گوسفند را غله جات مانند گندم می‌پزند. شوربا را با نان خاصه نان تنوری نان پنجه کش و یک نوع شوربا را که لاچره شوربا گویند. با نان فطیر نوش جان می‌کنند. اکثراً شوربا بیشتر در ولایت بخصوص مردم زمیندار و مالدار مورد استفاده قرار می‌دهند. مردم عزیز ما در شمالی و چاریکار شوربا را تند می‌پزند. مردم مزار شریف شوربا رابیشتر با گوشت چربی دار) دنبه (و خیلی روغنی می‌پزند؛ و شوربای لاندی را بیشتر خوراک مردم در چهاردهی کابل که مردم زراعت پیشه و مالدار اند گفته شده است.
  • منتو یکی از خوراکه‌های لذیز افغانی می‌باشد که در بخار آب پخته می‌شود. خمیر منتو را به شکل دایره‌های کوچک قطع نموده از گوشت سرخی، دنبه، پیاز، سیر، گشنیز و مرچ سیاه پر نموده در ظرف مخصوص می‌چینند.
  • در ولسوالی غوربند شوله پخته می‌کنند که به نام شولهٔ غوربندی یاد می‌شود. این شوله را از برنج، ماش و قورمهٔ دال نخود دار گوشت گوسفند تهیه می‌کنند.
  • کچری قروت یکی از غذاهای مشهور و مزه دار افغانی می‌باشد که اکثراً در زمستان پخته می‌شود. روز اول زمستان مردم صندلی و یا بخاری می‌گذارند، کچری قروت پخته می‌نمایند. کچری قروت از برنج لک، قروت و کوفته تهیه می‌شود.
  • از دیگر غذاهای افغانستان می توان به آشک ، بولانی و آی خانم اشاره کرد. [۱]

نوشیدن[ویرایش]

از آنجا که افغانستان کشوری اسلامی است، مصرف مشروبات الکلی غیرقانونی است. با این حال در رستورانت های Western در کابل مشروبات سرو میشود.

خواب[ویرایش]

هوتل‌ ها و مهمانپذیرها در شهرهای بزرگ افغانستان وجود دارند. که به اندازه کافی برای مسافران راحت و مناسب هستند.

ارتباطات[ویرایش]

سرویس‌ های مخابراتی در شهرهای بزرگ فعال هستند و در کابل خطوط ارتباطی دیجیتال هستند. سیم‌ کارت‌ ها در بیشتر شهر های افغانستان وجود دارند و موبایل ها قابل استفاده هستند. هزینه تماس بین المللی با اروپا/آمریکا کمتر از ۰٫۵ دالر است.

تلیفون[ویرایش]

کود تماس کشور افغانستان ۹۳+ است و دو رقم بعد از آن پیش شماره منطقه میباشد و شماره تلیفون بعد از آن، ۷ رقمی میباشد.

اپراتور های روشن، افغان بیسیم، ام تی ان، سلام، اتصالات از جمله اپراتور موبایل میباشد که فعالیت خود را به صورت سرتاسری در تمام نقات کشور راه اندازی نموده اند.

انترنت[ویرایش]

انترنت افغانستان به سرعت دارای بهبود میباشد. از زمان سقوط رژیم طالبان افغانستان دارای ۵ شبکه مخابراتی میباشد که به شرح ذیل است:

نام شرکت پیش شماره
ام تی ان ۰۷۷ و ۰۷۶
روشن ۰۷۹
اتصالات ۰۷۸
افغان بیسیم ۰۷۰
سلام ۰۷۴

تمام شبکه های افغانستان دارای انترنت با سرعت نسل سوم و نسل چهارم میباشند که به صورت معمول بسته های ۳ گیگابایتی آن ۵۰۰ افغانی میباشد. همچنین شرکت هایی نظیر افغان تلکام نیز انترنت‌ های وای فای ستلایتی و کیبلی را ارایه مینمایند.

سطح امنیت[ویرایش]

ولایت‌های مرکزی نظیر دایکندی و بامیان افغانستان دارای امنیت بیشتری هستند. همچنین ولایت قندهار در جنوب افغانستان امنیت بالایی دارد. در کل مراکز ولایات افغانستان امنیت دارد ولی در ولسوالی‌ها (شهرستان‌ها) امنیت کمتر است. همچنین در اواخر سقوط ولایت قندوز و جنگ‌ها در ولایت هلمند و حضور کمابیش داعش در ننگرهار سبب کاهش امنیت در ولایات متذکره گردیده‌اند.

در مناطق جنوبی و شرقی این کشور (که بیشتر پشتون هستند) خطر شما را تهدید می‌کند از سفر غیر ضروری به این مناطق خودداری کنید. راهزنی از قدیم‌الایام به خصوص در مناطق شمالی افغانستان رواج داشته است. طالبان نیز یکی دیگر از خطراتی است که مسافران خارجی را تهدید می‌کند زیرا طالبان اعللام کرده است مسافران خارجی یکی از هدف‌های آنان است. در سال ۱۳۸۵ چند مسافر کره‌ای در ولایت غزنی این کشور ربوده شدند. دو نفر از آنان کشته شدند و سایرین با مذاکراتی که با دولت کره جنوبی انجام شد تحویل این کشور داده شدند.

گفته می‌شود بخش‌های شمالی نسبت به بخش‌های جنوبی و شرقی کشور امنیت بیشتری دارد. با این حال چند گزارشگر خبری آلمانی را در شمال افغانستان کشته‌اند و به نظر می‌رسد این کار به دست اشرار و مخالفان غرب انجام شده باشد. در سال ۲۰۱۰ نیز ۱۰ دکتر (۸ خارجی و ۲ مترجم) را کشتند.

در افغانستان ممکن است در زمین‌ها مین وجود داشته باشد. از کوه‌ها و تپه‌هایی که با علامت سرخ و سفید رنگ شده‌اند دوری کنید. بر اساس گزارش‌های هلال احمر افغانستان سالیانه ۶۰۰ تا ۷۰۰ نفر بر اثر مین زخمی یا کشته می‌شوند. این موارد در سال‌های اخیر کاهش یافته است و سازمان‌هایی مشغول پاک‌سازی مین‌ها در این کشور هستند.

مراقب حشرات و مارها باشید. در یک کشور کوهستانی پا گذاشته‌اید که جانورانی همچون عقرب، رتیل، عنکبوت سمی، هزارپا، ... در آن یافت می‌شود. ارتفاع‌زدگی نیز یک تهدید جدی است.

خو گرفتن[ویرایش]

سفارت‌خانه‌ها[ویرایش]

در سال ۱۳۹۴ رایزن اقتصادی ایران در افغانستان از برنامه‌های جدیدی برای توسعه تجارت میان افغانستان و ایران خبر داد. مواد غذایی، سوخت‌های معدنی، مصالح ساختمانی، معدن، خدمات تخنیکی و انجنیری و ترانزیت از جمله حوزه‌های دارای ظرفیت و قابلیت همکاری مشترک میان افغانستان و ایران به حساب می‌آید.

کشورهای آسیایی[ویرایش]

  •  امارات متحده عربی، سفارتخانه - کابل - وزیر اکبر خان - چهار راه زنبق.
    • کنسولگری - بندرعباس.
  •  اندونزی، سفارتخانه- کابل - شهر نو - ملالی وات - صندوق پستی ۵۳۲ .
  •  پاکستان، سفارتخانه- کابل - وزیر اکبر خان - سرک نجات وات - خانه شماره 10 .
    • کنسولگری- زاهدان.
  •  تاجیکستان، سفارتخانه- کابل - وزیر اکبر خان - سرک ۱۰ - خانه شماره ۳ .
  •  چین، سفارتخانه- کابل - شاه محمود وات.
  •  ژاپن، سفارتخانه- کابل - وزیر اکبر خان - سرک ۱۵ .
  •  هند، سفارتخانه- کابل - ملالی وات - شهر نو.

کشورهای اروپایی[ویرایش]

  •  بلژیک، سفارتخانه- کابل- چهار راه شیرپور،  +۹۳ ۲۰ ۲۱۰ ۲۵۳۴.
  •  دانمارک، سفارتخانه- کابل- وزیر اکبر خان، سرک ۱۳، کوچه اول، خانه شماره ۳۶ ، پست الکترونیکی: .
  •  فنلاند، سفارتخانه- تهران.
  •  فرانسه، سفارتخانه- کابل - سرک شیرپور متصل دفتر ملل متحد یوناما ،  +۹۳ ۲۰ ۶۷۶۰۰۱.
  •  آلمان، سفارتخانه- کابل - چهار راه زنبق، وزیر اکبر خان .
  •  ایرلند، سفارتخانه- تهران - بلوار میرداماد - خیابان رازان شمالی - شماره ۸،  +۹۳ ۲۰ ۲۲۲۷۶۷۲.
  •  ایتالیا، سفارتخانه- کابل - جاده مسعود بزرگ، پست الکترونیکی: .
  •  هلند، سفارتخانه- کابل - شهر نو، انصاری و غیاث الدین وات، سرک ۴، خانه های شماره ۲ و ۳ ، پست الکترونیکی: .
  •  نروژ، سفارتخانه- کابل - وزیر اکبر خان، سرک ۱۵، کوچه چهارم سمت چپ، خانه شماره ۳ ، پست الکترونیکی: .
  •  اسپانیا، سفارتخانه- تهران، خیابان قائم مقام فراهانی، خیابان آزادگان، شماره ۱۴ ،  +۹۳ ۲۰ ۸۷۱۴۴۶.
  •  سوئد، سفارتخانه- کابل- وزیر اکبر خان، سرک ۱۵،کوچه اول، خانه شماره ۷۰ ، پست الکترونیکی: .
  •  سوئیس، سفارتخانه- کابل- وزیر اکبر خان - سرک ۱۳ - کوچه ۳ - خانه شماره ۴۶۸ .
  •  بریتانیا، سفارتخانه- کابل- چهار راه وزیر اکبر خان - سرک ۱۵.

جای بعدی[ویرایش]

این راهنمای مسافرت به کشور افغانستان است. وضعیت قابل استفاده را دارد . اطلاعاتی درباره کشور که چگونه وارد آن شوید و همچنین پیوند به چندین مقصد در آن کشور دارد. فرد ماجراجو می‌تواند از این مقاله استفاده کند، ولی با ویرایش این صفحه برای بهبود آن درنگ نکنید!


34.5333; 69.1333