چهاربرج (میاندوآب)

  

چهاربرج (میاندوآب) در شهرستان میاندوآب در استان آذربایجان غربی ایران قرار دارد.

آنچه باید بدانید

چهاربرج شهری است در بخش مرحمت‌آباد شهرستان میاندوآب استان آذربایجان غربی ایران.

بر پایه سرشماری سال ۱۳۹۰، جمعیت این شهر برابر با ۸٬۶۸۱ نفر بوده است. این شهر در ۲۵ کیلومتری میاندوآب قرار دارد و از یک سو مرز بین آذربایجان خاوری و باختری است. این شهر از شمال به روستای قپچاق و از جنوب به روستای فیروزآباد(چره جلو) ختم میشود.[۱].[۲]

تاریخچه شهر چهاربرج

منطقه مرحمت آباد به مرکزیت شهر چهاربرج در شمال غربی شهرستان میاندوآب واقع شده است و از حدود ۵۰۰ سال پیش ناصر الدین شاه عایدات جلگه شمالی میاندوآب را به نوه دختری خویش به نام مرحمت واگذار کرد. از آن پس جلگه شمالی میاندوآب به منطقه مرحمت آباد معروف و نامگذاری شد.

اما در مورد وجه تسمیه شهر چهاربرج نقل و قولهای بسیاری وجود دارد. از جمله :

سابقه تاریخی شهر چهاربرج به هزاران سال قبل بر می گرددو طبق ادبیات سینه به سینه به زمان هلاکو خان حاکم در مراغه می رسد که با توجه به شرایط آب و هوایی و جغرافیایی از جمله: دریاچه ارومیه، جنگل های چند صد کیلومتری معروف به شامات، شکارگاه مناسب و محل نگهداری اسب و گوسفند و ....این منطقه احشام حکومتی محسوب می شده و وجود شکار و امکانات دیگر حیاتی باعث مهاجرت مردم از سایر مناطق و رونق سکونت در این منطقه شد.و با گذشت زمان به شکل و بافت امروزی تبدیل شود. البته آثار تاریخی و زیر خاکی از جمله کوزه های سفالی و ... بدست آمده از منطقه حاکی از سابقه تاریخی حتی قبل از هلاکوخان است.

و هم چنین چندین روستا که سالیان خیلی پیش در اثر بلایای طبیعی و ... ازبین رفته است و آثار به جای مانده از آن‌ها، و نشانه‌های حیات و زندگی در آن مخروبه‌ها که هم نام روستا های امروزی بودند در منطقه آثار آنها بر جای مانده است.

حکایت دیگر اینکه: منطقه چهاربرج اردوگاه قوم مغول و لشکرگاه بوده و دور تا دور منطقه حصار کشیشده بود و چهار تا برج و قلعه محکم، در چهار گوشه منطقه به عنوان برج مراقبت برای نگهبانی وجود داشت که اثر دو تا ازآنها به نام های تپه بزرگ چهاربرج و تپه ی فیروزآباد تاکنون باقی است. همچنین بناهای تاریخی و زیارتی موجود در منطقه برای گویا ساختن قدمت تاریخی شهرچهاربرج و شناخت دقیق تر منطقه قابل توجه است.

دیدنی‌ها

از مناطق دیدنی چهاربرج، امام زاده تاج الدین علی ومنطقه ی شامات را می توان اشاره کرد.