اولانباتار

   

اولانباتار یا اولانباتور با حدود یک و نیم میلیون نفر جمعیت بزرگ‌ترین شهر و پایتخت جمهوری مغولستان است و حدوداً نیمی از جمعیت کشور در این شهر زندگی می‌کنند. اولانباتار سردترین پایتخت جهان است و همین سرما این شهر را جزء آلوده ترین شهرهای جهان کرده است؛ به طوری که در زمستان ها، آلودگی هوا به حدی می رسد که مانع دید هواپیماها برای فرود می‌شود.

شهر اولان‌باتور به ۹ منطقه شهری تقسیم شده‌است که عبارتند از: باگانور، باگاخانگای، بایان‌گول، بایان‌زورخ، چینگل‌تی، خان اول، نالایخ، سونگینو خیرخان و سوخ‌باتار. هر منطقه شهری به چندین محله تقسیم شده که مجموع تعداد آن‌ها ۱۲۱ محله است.

مرکز شهر اولانباتار

آنچه باید بدانید

اولان‌باتار در دره گهواره زرین (Altan Tevshiin Kundii) قرار گرفته است. دو رود Selbe و Tuul در پای کوه Bogd Uul در این شهر به هم می‌رسند.

پس از دهه ۱۹۹۰، اوضاع اقتصادی در اولانباتار بهبود یافته است. امروزه مرکز شهر تمیز و توسعه یافته است، با آسمانخراش‌های مدرن، هتل‌ها و مراکز تجارتی برندهای محلی و بین‌المللی. این شهر به دلیل داشتن موزه‌های چشمگیر، صومعه‌های قدیمی، رستوران‌های با کیفیت، سینماها، تئاترها و مجاورت نقاط دیدنی طبیعی مشهور است. در سال ۲۰۱۶ پس از آماده‌سازی‌های گسترده، این شهر میزبان یازدهمین نشست اتحادیه اوراسیا بود.

ورود

با هواپیما

فرودگاه بین المللی چنگیز خان در حومه جنوبی این شهر واقع شده است. اکثر بازدید کنندگان از طریق این فرودگاه وارد مغولستان می شوند.این فرودگاه در سال 1990 بازسازی شد و مهاجرت، تشریفات گمرکی و تحویل چمدان ها نسبتاً کارآمدند. رسیدن به فرودگاه می تواند تا یک ساعت در طول ترافیک صبح یا عصر طول بکشد.اتوبوس های خط 7 به فرودگاه می روند. یک فرودگاه جدید به کمک ژاپن ساخته شده و اکنون دقیقاً با عنوان «فرودگاه بین المللی جدید اولانباتار» شناخته شده است و در حدود 50 کیلومتری جنوب شهر ساخته شده است. این فرودگاه در آگوست 2021 افتتاح شد و بدین ترتیب جایگزین فرودگاه فعلی خواهد شد. این فرودگاه دو باند آسفالت دارد که طول آنها ۳۱۰۰ متر است.

شرکت‌های هواپیمایی	مقصدهای پروازی
آئرو مونگولیا	آلتایی، بیانخانگار، چویبالسان، دلنزدگد، هوهوت بایتا، ایرکوتسک، خاود، اولگی، Ovoot, Oyu Tolgoi، اولانگوم، دونویی
آئروفلوت	شرمتیوو
Air Busan	گیمهی
ایر چاینا	پکن
هونو ایر	آلتایی، بائوتو ارلیبان، بیانخانگار، چویبالسان، دلنزدگد، ارنهوت سیووسو، هایلار دنگشان، خاود، مانژولی ضیاجیاو، مورون، Ovoot, Oyu Tolgoi, Tavan Tolgoi، اولان‌اوده
ایر آئرو	فصلی: اولان‌اوده
کورین ایر	اینچئون
میات مونگولین ایرلاینز	پکن، برلین تگل، گیمهی، هنگ کنگ، شرمتیوو، Oyu Tolgoi، اینچئون، ناریتا فصلی: فرانکفورت
ترکیش ایرلاینز	مناس، آتاترک

با قطار

سفرهای مستقیم به مسکو و پکن با قطار از اولانباتار امکان‌پذیر است. قطارهای اولانباتار هر چهارشنبه یکبار، پکن را ترک می‌کنند و صندلی‌ها را می‌توان تنها در هتلی بین‌المللی در پکن رزرو کرد. سفر با قطار از اولانباتار به پکن حدود ۳۰ ساعت طول می‌کشد. ماسک زدن ایده خوبی است زیرا طوفان‌های ماسه‌ای در بیابان گبی ممکن است مانع تنفس شوند. قطارهای دیگری نیز هفته‌ای ۳-۴ بار به شهرهای مرزی چین (ارلیان و جینینگ) حرکت می‌کنند. در مسکو قطارهای اولانباتار سه شنبه‌ها، چهارشنبه‌ها و پنجشنبه‌ها حرکت می‌کنند. سفر با قطار از مسکو به اولانباتار ۱۰۰ ساعت یا حدودًا ۴ روز طول می‌کشد. همچنین قطارهایی از ایرکوتسک و ولادی‌وستوک به اولانباتار حرکت می‌کنند.

با ماشین

اولانباتار با جاده های طولانی و دو طرفه به دیگر نقاط کشور متصل می شود.

با اتوبوس

هنگامی که در مغولستان هستید،یافتن اتوبوسی که به اولانباتار می رود،حداقل از شهرهای بزرگ،دشوار نیست.با این وجود،یافتن پایانه های اتوبوس دشوار است.معمولاً اتوبوس ها فقط در شهرهایی که جمعیت بیشتر دارند می ایستند. علاوه بر این،اتوبوس های مغولستان به تاخیر(در بعضی موارد روزانه یا بیشتر)مشهورند.اتوبوسهایی که از روسیه می آیند،اتوبوسهایی که از غرب،شمال و جنوب مغولستان می آیند معمولاً به پایانه مسافربری بین المللی Dragon می روند،در حالی که آن دسته از اتوبوسهایی که از چین و شرق مغولستان می آیند به پایانه مسافربری بین المللی Bayanzorkh می روند.از روسیه نیز اتوبوس های اولانباتار در اولان اوده هستند که در ساعت 07:30 از پایانه اتوبوس قدیمی(Старый Автовокзал)حرکت کرده و ساعتها بعد از طریق گذرگاه مرزی آلتانبلاغ وارد مغولستان می شوند.این سفر معمولاً 12 ساعت طول می کشد.بلیط رفت این اتوبوسها 1800 روبل به ازای هر نفر است.اتوبوس ها به پایانه مسافربری بین المللی Dragon می رسند و از آن خارج می شوند.هر آژانس مسافرتی باید بتواند بلیط را رزرو کند یا می توانید آنها را در هر یک از پایانه های اتوبوس بخرید.

گشتن

با اتوبوس و تراموا

اتوبوس‌های اولانباتار در انواع مختلفی قرار دارند که تا مسیر کمربندی اطراف شهر هم مسافران را جابجا می‌کنند و نرخ این اتوبوس‌ها ۵۰۰ توگروگ به ازای هر نفر می‌باشد (500₮). همچنین، یک شبکه تقریباً به همان اندازه گسترده از مینی بوسها که نرخ کرایه آنها از ۳۰۰-۵۰۰ توگروگ به ازای هر نفر است، وجود دارد. یک شبکه تراموای ارزان تر (نرخ کرایه:۳۰۰ توگروگ به ازای هر نفر) اما کندتر و گسترده‌تر نیز وجود دارد. برای استفاده از اتوبوس و تراموا به کارت U نیاز دارید که می‌توانید آن را در بسیاری از کیوسک‌ها و مغازه‌ها با قیمت ۳۰۰۰ توگروگ خریداری کنید. در انتخاب اتوبوس احتیاط کنید، به خصوص هنگامی که اتوبوس‌ها شلوغ هستند.

با مترو

کلانشهر یک و نیم میلیون نفری اولانباتار مترو ندارد.

با تاکسی

تاکسی ها ارزان هستند؛نرخ رفت و برگشت در هر کیلومتر حدود 1000 توگروگ به ازای هر نفر است،اما اگر خارجی باشید،سعی می کنند بر کرایه بیفزایند.در بعضی موارد،رانندگان جوان و فرصت طلبی هستند که تا زمانی که پول بیشتری نگیرند،سعی در نگه داشتن مسافران یا چمدان هایشان را دارند!رفتن از فرودگاه بین المللی چنگیز خان به مرکز شهر نباید بیش از 20،000 توگروگ برای شما هزینه داشته باشد،اما بیشتر رانندگان سعی می کنند حداقل 30،000 توگروگ از شما بگیرند.

پیاده

در مرکز کاملاً فشرده شهر، پیاده‌روی گزینه‌ای مناسب است. اولان‌باتار شهری است که از جهت شرقی-غربی کشیده شده است و در این راستا خیابانی به نام خیابان صلح وجود دارد.

جاذبه‌های گردشگری

علیرغم اخباری که درباره برداشتن مجسمه لنین وجود دارد،اولانباتار هنوز غنی از مجسمه های جالب دیگر و هنرهای عمومی فراتر از آنچه در بالا به آن اشاره شد.به طور برجسته،رهبران کمونیست سابق مانند چوی بالسان و تسدنبال در شمال کاخ ریاست جمهوری به یادگار مانده اند،همانطور که Sanjaasürengiin Zorig،رهبر انقلاب دموکراتیک سال 1990 در محلی در جنوب غربی میدان چنگیز واقع شده است.همچنین بسیاری از مجسمه های کمتر شناخته شده که در سطح شهر پراکنده اند وجود دارد:برخی از نقاشی های دیواری قدیمی اتحاد شوروی در کنار ساختمان های آپارتمانی در شمال کاخ زمستانی بوگ خان،و حتی شما می توانید از آن استفاده کنید.

زیارتگاه‌ها و اماکن مذهبی

صومعه چوجین لاما:در تابستان، یکشنبه و دوشنبه در طول زمستان تعطیل است. این پنج معبد و پنج دروازه قوسی نمایشی بی نظیر از هنر دینی و تاریخ بودا در مغولستان، گوهر میراث فرهنگی قرن بیستم مغولستان و نمونه‌ای خوب از معماری بودایی است. صومعه چوجین لاما تا سال ۱۹۳۸ فعال بود، در سال ۱۹۴۱ در فهرست آثار تاریخی و فرهنگی درج شد و سال بعد موزه شد. در معبد اصلی مجسمه چوجین لاما و مومیایی سوزناک معلمش را پیدا خواهید کرد. همچنین ماسک مرجانی عالی Begtse که با استفاده از بیش از ۶۰۰۰ قطعه مرجان ایجاد شده است. در جای دیگر این مجموعه، معبد یدام و معبد آمگالان حاوی آثاری نادر است که توسط هنرمند و مجسمه‌ساز معروف مغول، زانابازار ساخته شده است.

صومعه Gandantegchinlen:صومعه اصلی این شهر حدود ساعت ۱۰ صبح هر روز خدماتی دارد. این یکی از معدود صومعه‌های کشور است که در طول تصفیه کمونیست‌های دهه ۱۹۳۰ از تخریب در امان ماند.

موزه‌ها

کاخ‌موزه بورگ‌خان

• کاخ موزه زمستانی بوگ خان. این کاخ که بین سالهای 1893 و 1903 توسط اربابان مغول ساخته شد، از سال 1911 تا 1924 به باگد ژگین چهارم، پادشاه مغولستان اختصاص یافت. پس از مرگ وی،این کاخ به اولین موزه ملی مغولستان بدل شد. این موزه شامل 12 مجموعه است که اشیاء با ارزش و آثار هنری از قرن هفدهم تا اوایل قرن بیستم را به نمایش می گذارد. قابل ذکر است که در میان آنها مجسمه های برنز زینتی توسط اولین بوگ جوزوندامبا زینابازار و مکتب او، نقاشی های تانگکا در قرن نوزدهم و بیستم، نقاشی جگردر اولانباتار در سال 1912، و آثاری از یکی از نقاشان معاصر مغول، و همچنین دارایی های شخصی خود و همسرش، ملکه دندوگدولام دیده می‌شوند.

موزه مرکزی دایناسورهای مغولستان:فسیل کامل Tarbosaurus bataar توسط باستان شناس آمریکایی،اریک پروکوپی از مغولستان به سرقت رفت و با قیمت 1 میلیون دلار در نیویورک به حراج گذاشته شد.اخبار منتشره،یک پرونده جنایی بین المللی را به دنبال داشت که منجر به دستگیری پروکوپی و بازگشت ده ها فسیل دایناسور توسط دولت ایالات متحده به مغولستان شد که بخش عمده ای از این مجموعه موزه را تشکیل می دهند.موزه مرکزی دایناسورهای مغولستان واقع در موزه سابق لنین ،واقع در میدان آزادی حاوی دوجین فسیل کامل دایناسورهای دیگر علاوه بر تاربوسوروس است که همگی در صحرای گبی یافت شده اند.

موزه فکری بین المللی(موزه ضریب هوشی):این موزه نه تنها نمایش،بلکه طیف گسترده ای از اسباب بازی های سنتی مغولی،بازی های فکری،محصولات دست ساز و سوغات را نیز به نمایش گذاشته و صادر می کند و بیش از 80 نمایشگاه و نمایشگاه بین المللی در 50 کشور جهان راه انداخته است.

موزه قربانیان آزار سیاسی:این موزه به یاد تقریباً 30 هزار نفر از مردم که در طی پاکسازی مذهبی به دستور رهبر کمونیست مغولستان(چویبالسان) در دهه 1930 درگذشت،اختصاص یافته است.در مورد این مرگ و میرها و همچنین تخریب صومعه ها و نیایشگاهها،نمایشگاه های غم انگیز زیادی وجود دارد.

موزه ملی مغولستان:این موزه اصلی پایتخت است و باید اولین بازدید در این شهر باشد،زیرا مهمترین آثار باستانی تاریخ غنی مغولستان با قدمت چندین هزار ساله است.اینها شامل نمایش های مردم نگارانه از قبایل مختلف مغول، پتروگلیف ها و نقاشی های غاری،بناهای توری،اسلحه،زره پوش و نمایش های مختلف از دوره های مختلف تاریخ مغولستان(امپراتوری های چین و مغولستان،دوره کمونیسم و انقلاب دمکراتیک)است.نمایش هایی از عکس های شخصی و دارایی های شخصی چنگیز خان و دیگر خاندان های بزرگ امپراتوری مغولستان وجود دارد.بیشتر نمایشگرها به زبان انگلیسی و مغولی است.

گالری هنر ملی مدرن مغولستان:یک موزه هنری مدرن و شگفت آور خوب که صحنه های هنری محلی را به نمایش می گذارد.نمایشگاه های موقت و همچنین یک مجموعه دائمی وجود دارد.

موزه هنرهای زیبا زانابازار:این مجموعه شامل آثاری از عصر سنگ تا قرن بیستم است.

یادبودها

میدان چنگیز (سابقاً میدان سوخباتار): فضای بزرگ باز در مرکز شهر با یک مجسمه سوارکاری از دامدین سوخباتار، جنگجو و قهرمان انقلاب کمونیستی ۱۹۲۱ و همچنین یک مجسمه نشسته چنگیز خان که روبروی کاخ ریاست جمهوری قرار دارد.

یادبود زایسان: یک بنای تاریخی بزرگ کمونیستی که در تپه‌ای در نزدیکی شهر قرار دارد و قهرمانان روسی و مغول را نشان می‌دهد که در ۲ جنگ جهانی پشت به پشت هم جنگیدند. امروزه این یک منظره محبوب است که می‌توانید در کل شهر مشاهده کنید.

خوردن

خواب

ارتباطات

خو گرفتن

ایران در این کشور سفارتخانه‌ ندارد